Utspraak op Platt: /bəkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: be·krie·gen
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
wedder to sik kamen
düütsch:
zu sich kommen
besinnen
Bispelen:
He kunn sik goornich mehr bekriegen.

Verbformen:

Infinitiv:
be­krie­gen
PPP:
be­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­krieg
du be­krigg­st
he/se/dat be­krigg­t
wi be­kriegt
ji be­kriegt
se be­kriegt
Vergangen Tiet:
ik be­kreeg
du be­kreegst
he/se/dat be­kreeg
wi be­kre­gen
ji be­kre­gen
se be­kre­gen
Perfekt:
ik heff be­kre­gen
du hest be­kre­gen
he/se/dat hett be­kre­gen
wi hebbt be­kre­gen
ji hebbt be­kre­gen
se hebbt be­kre­gen
Kunjunktiv:
ik be­kreeg
du be­kreegst
he/se/dat be­kreeg
wi be­kre­gen
ji be­kre­gen
se be­kre­gen
Imperativ:
be­krieg!
be­kriegt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + kriegen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.