Pronunciation: /tɔu̯bɪn̩/
verb
Syllabication: to·bin·nen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
to­bin­nen
past participle:
to­bun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik binn to
du binn­st to
he/se/dat binn­t to
wi binn­t to
ji binn­t to
se binn­t to
past:
ik bünn to
du bünn­st to
he/se/dat bünn to
wi bün­nen to
ji bün­nen to
se bün­nen to
perfect:
ik heff to­bun­nen
du hest to­bun­nen
he/se/dat hett to­bun­nen
wi hebbt to­bun­nen
ji hebbt to­bun­nen
se hebbt to­bun­nen
conjunctive:
ik bünn to
du bünn­st to
he/se/dat bünn to
wi bün­nen to
ji bün­nen to
se bün­nen to
imperative:
binn to!
binn­t to!

Etymology:

Compound word constructed from: to + binnen