Pronunciation: /ʏmtyːdəln/
verb
Syllabication: üm·tü·deln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­tü­deln
past participle:
üm­tü­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik tü­del üm
du tü­delst üm
he/se/dat tü­delt üm
wi tü­delt üm
ji tü­delt üm
se tü­delt üm
past:
ik tü­del üm
du tü­delst üm
he/se/dat tü­del üm
wi tü­deln üm
ji tü­deln üm
se tü­deln üm
perfect:
ik heff üm­tü­delt
du hest üm­tü­delt
he/se/dat hett üm­tü­delt
wi hebbt üm­tü­delt
ji hebbt üm­tü­delt
se hebbt üm­tü­delt
conjunctive:
ik tü­del üm
du tü­delst üm
he/se/dat tü­del üm
wi tü­deln üm
ji tü­deln üm
se tü­deln üm
imperative:
tü­del üm!
tü­delt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + tüdeln