Pronunciation: /anɾiːtn̩/
verb
Syllabication: an·rie·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
tug
Dutch:
German:
Examples:
Dat Peerd ritt an’n Tögel an.

Verbforms:

infinitive:
an­rie­ten
past participle:
an­re­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik riet an
du ritt­st an
he/se/dat ritt an
wi riet an
ji riet an
se riet an
past:
ik reet an
du reetst an
he/se/dat reet an
wi re­ten an
ji re­ten an
se re­ten an
perfect:
ik heff an­re­ten
du hest an­re­ten
he/se/dat hett an­re­ten
wi hebbt an­re­ten
ji hebbt an­re­ten
se hebbt an­re­ten
conjunctive:
ik reet an
du reetst an
he/se/dat reet an
wi re­ten an
ji re­ten an
se re­ten an
imperative:
riet an!
riet an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + rieten