Pronunciation: /vɾantɐn/
verb
Syllabication: wran·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
wran­tern
past participle:
wran­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­tert
wi wran­tert
ji wran­tert
se wran­tert
past:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­ter
wi wran­tern
ji wran­tern
se wran­tern
perfect:
ik bün wran­tert
du büst wran­tert
he/se/dat is wran­tert
wi sünd wran­tert
ji sünd wran­tert
se sünd wran­tert
conjunctive:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­ter
wi wran­tern
ji wran­tern
se wran­tern
imperative:
wran­ter!
wran­tert!

Etymology:

Word derived from: wranten