Utspraak op Platt: /vɾantɐn/
Verb
Sülven: wran·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
wran­tern
PPP:
wran­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­tert
wi wran­tert
ji wran­tert
se wran­tert
Vergangen Tiet:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­ter
wi wran­tern
ji wran­tern
se wran­tern
Perfekt:
ik bün wran­tert
du büst wran­tert
he/se/dat is wran­tert
wi sünd wran­tert
ji sünd wran­tert
se sünd wran­tert
Kunjunktiv:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­ter
wi wran­tern
ji wran­tern
se wran­tern
Imperativ:
wran­ter!
wran­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: wranten