werkwoord
Afbreking: wran·tern
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
wran­tern
voltooid deelwoord:
wran­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­tert
wi wran­tert
ji wran­tert
se wran­tert
verleden:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­ter
wi wran­tern
ji wran­tern
se wran­tern
voltooid:
ik bün wran­tert
du büst wran­tert
he/se/dat is wran­tert
wi sünd wran­tert
ji sünd wran­tert
se sünd wran­tert
conjunctief:
ik wran­ter
du wran­terst
he/se/dat wran­ter
wi wran­tern
ji wran­tern
se wran­tern
imperatief:
wran­ter!
wran­tert!

Etymologie:

Woord afgeleid van: wranten