Pronunciation: /mʊnstɐn/
verb
Syllabication: muns·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
muns­tern
past participle:
muns­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­tert
wi muns­tert
ji muns­tert
se muns­tert
past:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­ter
wi muns­tern
ji muns­tern
se muns­tern
perfect:
ik heff muns­tert
du hest muns­tert
he/se/dat hett muns­tert
wi hebbt muns­tert
ji hebbt muns­tert
se hebbt muns­tert
conjunctive:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­ter
wi muns­tern
ji muns­tern
se muns­tern
imperative:
muns­ter!
muns­tert!

Etymology:

Word derived from: Munster