Utspraak op Platt: /mʊnstɐn/
Verb
Sülven: muns·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
muns­tern
PPP:
muns­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­tert
wi muns­tert
ji muns­tert
se muns­tert
Vergangen Tiet:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­ter
wi muns­tern
ji muns­tern
se muns­tern
Perfekt:
ik heff muns­tert
du hest muns­tert
he/se/dat hett muns­tert
wi hebbt muns­tert
ji hebbt muns­tert
se hebbt muns­tert
Kunjunktiv:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­ter
wi muns­tern
ji muns­tern
se muns­tern
Imperativ:
muns­ter!
muns­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Munster