Pronunciation: /afmʊnstɐn/
verb
Syllabication: af·muns·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­muns­tern
past participle:
af­muns­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik muns­ter af
du muns­terst af
he/se/dat muns­tert af
wi muns­tert af
ji muns­tert af
se muns­tert af
past:
ik muns­ter af
du muns­terst af
he/se/dat muns­ter af
wi muns­tern af
ji muns­tern af
se muns­tern af
perfect:
ik heff af­muns­tert
du hest af­muns­tert
he/se/dat hett af­muns­tert
wi hebbt af­muns­tert
ji hebbt af­muns­tert
se hebbt af­muns­tert
conjunctive:
ik muns­ter af
du muns­terst af
he/se/dat muns­ter af
wi muns­tern af
ji muns­tern af
se muns­tern af
imperative:
muns­ter af!
muns­tert af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + munstern