Pronunciation: /afviːtn̩/
verb
Syllabication: af·wie·ten
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­wie­ten
past participle:
af­wiet
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wiet af
du wietst af
he/se/dat wiet af
wi wiet af
ji wiet af
se wiet af
past:
ik wiet af
du wietst af
he/se/dat wiet af
wi wie­ten af
ji wie­ten af
se wie­ten af
perfect:
ik heff af­wiet
du hest af­wiet
he/se/dat hett af­wiet
wi hebbt af­wiet
ji hebbt af­wiet
se hebbt af­wiet
conjunctive:
ik wiet af
du wietst af
he/se/dat wiet af
wi wie­ten af
ji wie­ten af
se wie­ten af
imperative:
wiet af!
wiet af!

Etymology:

Word derived from: af