Pronunciation: /antɔkn̩/
verb
Syllabication: an·to·cken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
locken
German:

Verbforms:

infinitive:
an­to­cken
past participle:
an­to­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik tock an
du to­ckst an
he/se/dat to­ckt an
wi to­ckt an
ji to­ckt an
se to­ckt an
past:
ik tock an
du to­ckst an
he/se/dat tock an
wi to­cken an
ji to­cken an
se to­cken an
perfect:
ik heff an­to­ckt
du hest an­to­ckt
he/se/dat hett an­to­ckt
wi hebbt an­to­ckt
ji hebbt an­to­ckt
se hebbt an­to­ckt
conjunctive:
ik tock an
du to­ckst an
he/se/dat tock an
wi to­cken an
ji to­cken an
se to­cken an
imperative:
tock an!
to­ckt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + tocken