Utspraak op Platt: /antɔkn̩/
Verb
Sülven: an·to·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
locken
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­to­cken
PPP:
an­to­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tock an
du to­ckst an
he/se/dat to­ckt an
wi to­ckt an
ji to­ckt an
se to­ckt an
Vergangen Tiet:
ik tock an
du to­ckst an
he/se/dat tock an
wi to­cken an
ji to­cken an
se to­cken an
Perfekt:
ik heff an­to­ckt
du hest an­to­ckt
he/se/dat hett an­to­ckt
wi hebbt an­to­ckt
ji hebbt an­to­ckt
se hebbt an­to­ckt
Kunjunktiv:
ik tock an
du to­ckst an
he/se/dat tock an
wi to­cken an
ji to­cken an
se to­cken an
Imperativ:
tock an!
to­ckt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + tocken