Pronunciation: /tɔkəln/
verb
Syllabication: to·ckeln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
German:

Verbforms:

infinitive:
to­ckeln
past participle:
to­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik to­ckel
du to­ckelst
he/se/dat to­ckelt
wi to­ckelt
ji to­ckelt
se to­ckelt
past:
ik to­ckel
du to­ckelst
he/se/dat to­ckel
wi to­ckeln
ji to­ckeln
se to­ckeln
perfect:
ik bün to­ckelt
du büst to­ckelt
he/se/dat is to­ckelt
wi sünd to­ckelt
ji sünd to­ckelt
se sünd to­ckelt
conjunctive:
ik to­ckel
du to­ckelst
he/se/dat to­ckel
wi to­ckeln
ji to­ckeln
se to­ckeln
imperative:
to­ckel!
to­ckelt!

Etymology:

Word derived from: tocken