Werkwoordvormen:
infinitief:
tockeln
voltooid deelwoord:
tockelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik tockel
du tockelst
he/se/dat tockelt
wi tockelt
ji tockelt
se tockelt
verleden:
ik tockel
du tockelst
he/se/dat tockel
wi tockeln
ji tockeln
se tockeln
voltooid:
ik bün tockelt
du büst tockelt
he/se/dat is tockelt
wi sünd tockelt
ji sünd tockelt
se sünd tockelt
conjunctief:
ik tockel
du tockelst
he/se/dat tockel
wi tockeln
ji tockeln
se tockeln
imperatief:
tockel!
tockelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: tocken