Pronunciation: /ɡɾʏn̩/
verb
Syllabication: grün·nen
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
De Anker kann nich grünnen.

Verbforms:

infinitive:
grün­nen
past participle:
grünn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik grünn
du grünn­st
he/se/dat grünn­t
wi grünn­t
ji grünn­t
se grünn­t
past:
ik grünn
du grünn­st
he/se/dat grünn
wi grün­nen
ji grün­nen
se grün­nen
perfect:
ik heff grünn­t
du hest grünn­t
he/se/dat hett grünn­t
wi hebbt grünn­t
ji hebbt grünn­t
se hebbt grünn­t
conjunctive:
ik grünn
du grünn­st
he/se/dat grünn
wi grün­nen
ji grün­nen
se grün­nen
imperative:
grünn!
grünn­t!

Etymology:

Word derived from: Grund
Identical words ››› grünnen ❔︎