Pronunciation: /uːtfɪn̩/
verb
Syllabication: ut·fin·nen
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ut­fin­nen
past participle:
ut­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik finn ut
du finn­st ut
he/se/dat finn­t ut
wi finn­t ut
ji finn­t ut
se finn­t ut
past:
ik fünn ut
du fünn­st ut
he/se/dat fünn ut
wi fün­nen ut
ji fün­nen ut
se fün­nen ut
perfect:
ik heff ut­fun­nen
du hest ut­fun­nen
he/se/dat hett ut­fun­nen
wi hebbt ut­fun­nen
ji hebbt ut­fun­nen
se hebbt ut­fun­nen
conjunctive:
ik fünn ut
du fünn­st ut
he/se/dat fünn ut
wi fün­nen ut
ji fün­nen ut
se fün­nen ut
imperative:
finn ut!
finn­t ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + finnen