Pronunciation: /afviːkn̩/
verb
Syllabication: af·wie·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­wie­ken
past participle:
af­wiekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wiek af
du wiekst af
he/se/dat wiekt af
wi wiekt af
ji wiekt af
se wiekt af
past:
ik wiek af
du wiekst af
he/se/dat wiek af
wi wie­ken af
ji wie­ken af
se wie­ken af
perfect:
ik bün af­wiekt
du büst af­wiekt
he/se/dat is af­wiekt
wi sünd af­wiekt
ji sünd af­wiekt
se sünd af­wiekt
conjunctive:
ik wiek af
du wiekst af
he/se/dat wiek af
wi wie­ken af
ji wie­ken af
se wie­ken af
imperative:
wiek af!
wiekt af!
infinitive:
af­wie­ken
past participle:
af­we­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wiek af
du wi­ckst af
he/se/dat wi­ckt af
wi wiekt af
ji wiekt af
se wiekt af
past:
ik week af
du weekst af
he/se/dat week af
wi we­ken af
ji we­ken af
se we­ken af
perfect:
ik bün af­we­ken
du büst af­we­ken
he/se/dat is af­we­ken
wi sünd af­we­ken
ji sünd af­we­ken
se sünd af­we­ken
conjunctive:
ik week af
du weekst af
he/se/dat week af
wi we­ken af
ji we­ken af
se we­ken af
imperative:
wiek af!
wiekt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + wieken