Verbforms:
infinitive:
ümkamen
past participle:
ümkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kaam üm
du kummst üm
he/se/dat kummt üm
wi kaamt üm
ji kaamt üm
se kaamt üm
past:
ik keem üm
du keemst üm
he/se/dat keem üm
wi kemen üm
ji kemen üm
se kemen üm
perfect:
ik bün ümkamen
du büst ümkamen
he/se/dat is ümkamen
wi sünd ümkamen
ji sünd ümkamen
se sünd ümkamen
conjunctive:
ik keem üm
du keemst üm
he/se/dat keem üm
wi kemen üm
ji kemen üm
se kemen üm
imperative:
kaam üm!
kaamt üm!
infinitive:
ümkamen
past participle:
ümkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kumm üm
du kummst üm
he/se/dat kummt üm
wi kaamt üm
ji kaamt üm
se kaamt üm
past:
ik keem üm
du keemst üm
he/se/dat keem üm
wi kemen üm
ji kemen üm
se kemen üm
perfect:
ik bün ümkamen
du büst ümkamen
he/se/dat is ümkamen
wi sünd ümkamen
ji sünd ümkamen
se sünd ümkamen
conjunctive:
ik keem üm
du keemst üm
he/se/dat keem üm
wi kemen üm
ji kemen üm
se kemen üm
imperative:
kumm üm!
kaamt üm!
infinitive:
ümkamen
past participle:
ümkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kaam üm
du kümmst üm
he/se/dat kümmt üm
wi kaamt üm
ji kaamt üm
se kaamt üm
past:
ik keem üm
du keemst üm
he/se/dat keem üm
wi kemen üm
ji kemen üm
se kemen üm
perfect:
ik bün ümkamen
du büst ümkamen
he/se/dat is ümkamen
wi sünd ümkamen
ji sünd ümkamen
se sünd ümkamen
conjunctive:
ik keem üm
du keemst üm
he/se/dat keem üm
wi kemen üm
ji kemen üm
se kemen üm
imperative:
kaam üm!
kaamt üm!