Pronunciation: /uːtɛɪ̯nɛɪ̯nbɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: ut·en·een·bre·ken
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ut­en­een­bre­ken
past participle:
ut­en­een­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breek uteneen
du bri­ckst uteneen
he/se/dat bri­ckt uteneen
wi breekt uteneen
ji breekt uteneen
se breekt uteneen
past:
ik bröök uteneen
du bröökst uteneen
he/se/dat bröök uteneen
wi brö­ken uteneen
ji brö­ken uteneen
se brö­ken uteneen
perfect:
ik heff ut­en­een­bra­ken
du hest ut­en­een­bra­ken
he/se/dat hett ut­en­een­bra­ken
wi hebbt ut­en­een­bra­ken
ji hebbt ut­en­een­bra­ken
se hebbt ut­en­een­bra­ken
conjunctive:
ik bröök uteneen
du bröökst uteneen
he/se/dat bröök uteneen
wi brö­ken uteneen
ji brö­ken uteneen
se brö­ken uteneen
imperative:
breek uteneen!
breekt uteneen!

Etymology:

Compound word constructed from: uteneen + breken