Utspraak op Platt: /uːtɛɪ̯nɛɪ̯nbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: ut·en·een·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­en­een­bre­ken
PPP:
ut­en­een­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek uteneen
du bri­ckst uteneen
he/se/dat bri­ckt uteneen
wi breekt uteneen
ji breekt uteneen
se breekt uteneen
Vergangen Tiet:
ik bröök uteneen
du bröökst uteneen
he/se/dat bröök uteneen
wi brö­ken uteneen
ji brö­ken uteneen
se brö­ken uteneen
Perfekt:
ik heff ut­en­een­bra­ken
du hest ut­en­een­bra­ken
he/se/dat hett ut­en­een­bra­ken
wi hebbt ut­en­een­bra­ken
ji hebbt ut­en­een­bra­ken
se hebbt ut­en­een­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök uteneen
du bröökst uteneen
he/se/dat bröök uteneen
wi brö­ken uteneen
ji brö­ken uteneen
se brö­ken uteneen
Imperativ:
breek uteneen!
breekt uteneen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: uteneen + breken