Pronunciation: /snuːtəln/
verb
Syllabication: snu·teln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
snu­teln
past participle:
snu­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­telt
wi snu­telt
ji snu­telt
se snu­telt
past:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­tel
wi snu­teln
ji snu­teln
se snu­teln
perfect:
ik heff snu­telt
du hest snu­telt
he/se/dat hett snu­telt
wi hebbt snu­telt
ji hebbt snu­telt
se hebbt snu­telt
conjunctive:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­tel
wi snu­teln
ji snu­teln
se snu­teln
imperative:
snu­tel!
snu­telt!

Etymology:

Word derived from: Snuut