Uitspraak in het Plat: /snuːtəln/
werkwoord
Afbreking: snu·teln
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
snu­teln
voltooid deelwoord:
snu­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­telt
wi snu­telt
ji snu­telt
se snu­telt
verleden:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­tel
wi snu­teln
ji snu­teln
se snu­teln
voltooid:
ik heff snu­telt
du hest snu­telt
he/se/dat hett snu­telt
wi hebbt snu­telt
ji hebbt snu­telt
se hebbt snu­telt
conjunctief:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­tel
wi snu­teln
ji snu­teln
se snu­teln
imperatief:
snu­tel!
snu­telt!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Snuut