Utspraak op Platt: /snuːtəln/
Verb
Sülven: snu·teln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
snu­teln
PPP:
snu­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­telt
wi snu­telt
ji snu­telt
se snu­telt
Vergangen Tiet:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­tel
wi snu­teln
ji snu­teln
se snu­teln
Perfekt:
ik heff snu­telt
du hest snu­telt
he/se/dat hett snu­telt
wi hebbt snu­telt
ji hebbt snu­telt
se hebbt snu­telt
Kunjunktiv:
ik snu­tel
du snu­telst
he/se/dat snu­tel
wi snu­teln
ji snu­teln
se snu­teln
Imperativ:
snu­tel!
snu­telt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Snuut