Verbforms:
infinitive:
afbunken
past participle:
afbunkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bunk af
du bunkst af
he/se/dat bunkt af
wi bunkt af
ji bunkt af
se bunkt af
past:
ik bunk af
du bunkst af
he/se/dat bunk af
wi bunken af
ji bunken af
se bunken af
perfect:
ik heff afbunkt
du hest afbunkt
he/se/dat hett afbunkt
wi hebbt afbunkt
ji hebbt afbunkt
se hebbt afbunkt
conjunctive:
ik bunk af
du bunkst af
he/se/dat bunk af
wi bunken af
ji bunken af
se bunken af
imperative:
bunk af!
bunkt af!