Uitspraak in het Plat: /afbʊnkn̩/
werkwoord
Afbreking: af·bun·ken
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
afdragen
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­bun­ken
voltooid deelwoord:
af­bunkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bunk af
du bunkst af
he/se/dat bunkt af
wi bunkt af
ji bunkt af
se bunkt af
verleden:
ik bunk af
du bunkst af
he/se/dat bunk af
wi bun­ken af
ji bun­ken af
se bun­ken af
voltooid:
ik heff af­bunkt
du hest af­bunkt
he/se/dat hett af­bunkt
wi hebbt af­bunkt
ji hebbt af­bunkt
se hebbt af­bunkt
conjunctief:
ik bunk af
du bunkst af
he/se/dat bunk af
wi bun­ken af
ji bun­ken af
se bun­ken af
imperatief:
bunk af!
bunkt af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + bunken