Pronunciation: /ʏmhaʊ̯ən/
verb
Syllabication: üm·hau·en
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
üm­hau­en
past participle:
üm­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hau üm
du haust üm
he/se/dat haut üm
wi haut üm
ji haut üm
se haut üm
past:
ik hau üm
du haust üm
he/se/dat hau üm
wi haun üm
ji haun üm
se haun üm
perfect:
ik heff üm­haut
du hest üm­haut
he/se/dat hett üm­haut
wi hebbt üm­haut
ji hebbt üm­haut
se hebbt üm­haut
conjunctive:
ik hau üm
du haust üm
he/se/dat hau üm
wi haun üm
ji haun üm
se haun üm
imperative:
hau üm!
haut üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + hauen