Pronunciation: /hɔu̯çkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: hoog·krie·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
He kunn de Been kuum noch hoogkriegen.

Verbforms:

infinitive:
hoog­krie­gen
past participle:
hoog­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg hoog
du krigg­st hoog
he/se/dat krigg­t hoog
wi kriegt hoog
ji kriegt hoog
se kriegt hoog
past:
ik kreeg hoog
du kreegst hoog
he/se/dat kreeg hoog
wi kre­gen hoog
ji kre­gen hoog
se kre­gen hoog
perfect:
ik heff hoog­kre­gen
du hest hoog­kre­gen
he/se/dat hett hoog­kre­gen
wi hebbt hoog­kre­gen
ji hebbt hoog­kre­gen
se hebbt hoog­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg hoog
du kreegst hoog
he/se/dat kreeg hoog
wi kre­gen hoog
ji kre­gen hoog
se kre­gen hoog
imperative:
krieg hoog!
kriegt hoog!

Etymology:

Compound word constructed from: hoog + kriegen