Pronunciation: /uːtkɛn̩/
verb
Syllabication: ut·ken·nen
[1]
advanced vocabulary
sik ~
Examples:
Dor kenn ik mi nich mit ut.

Verbforms:

infinitive:
ut­ken­nen
past participle:
ut­kenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kenn ut
du kenn­st ut
he/se/dat kenn­t ut
wi kenn­t ut
ji kenn­t ut
se kenn­t ut
past:
ik kenn ut
du kenn­st ut
he/se/dat kenn ut
wi ken­nen ut
ji ken­nen ut
se ken­nen ut
perfect:
ik heff ut­kenn­t
du hest ut­kenn­t
he/se/dat hett ut­kenn­t
wi hebbt ut­kenn­t
ji hebbt ut­kenn­t
se hebbt ut­kenn­t
conjunctive:
ik kenn ut
du kenn­st ut
he/se/dat kenn ut
wi ken­nen ut
ji ken­nen ut
se ken­nen ut
imperative:
kenn ut!
kenn­t ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + kennen