Pronunciation: /ɔpstœɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: op·stö·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
[2]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
op­stö­ten
past participle:
op­stött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik stööt op
du stött­st op
he/se/dat stött op
wi stööt op
ji stööt op
se stööt op
past:
ik stööt op
du stöötst op
he/se/dat stööt op
wi stö­ten op
ji stö­ten op
se stö­ten op
perfect:
ik heff op­stött
du hest op­stött
he/se/dat hett op­stött
wi hebbt op­stött
ji hebbt op­stött
se hebbt op­stött
conjunctive:
ik stööt op
du stöötst op
he/se/dat stööt op
wi stö­ten op
ji stö­ten op
se stö­ten op
imperative:
stööt op!
stööt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + stöten