Pronunciation: /fəɾɡʏn̩/
verb
Syllabication: ver·gün·nen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
ver­gün­nen
past participle:
ver­günn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­günn
du ver­günn­st
he/se/dat ver­günn­t
wi ver­günn­t
ji ver­günn­t
se ver­günn­t
past:
ik ver­günn
du ver­günn­st
he/se/dat ver­günn
wi ver­gün­nen
ji ver­gün­nen
se ver­gün­nen
perfect:
ik heff ver­günn­t
du hest ver­günn­t
he/se/dat hett ver­günn­t
wi hebbt ver­günn­t
ji hebbt ver­günn­t
se hebbt ver­günn­t
conjunctive:
ik ver­günn
du ver­günn­st
he/se/dat ver­günn
wi ver­gün­nen
ji ver­gün­nen
se ver­gün­nen
imperative:
ver­günn!
ver­günn­t!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + günnen