Pronunciation: /vɾøːy̯tn̩/
verb
Syllabication: wrö·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
dig
Dutch:
German:
Examples:
De Swien wrööt in’e Eer.

Verbforms:

infinitive:
wrö­ten
past participle:
wrööt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wrööt
du wröötst
he/se/dat wrööt
wi wrööt
ji wrööt
se wrööt
past:
ik wrööt
du wröötst
he/se/dat wrööt
wi wrö­ten
ji wrö­ten
se wrö­ten
perfect:
ik heff wrööt
du hest wrööt
he/se/dat hett wrööt
wi hebbt wrööt
ji hebbt wrööt
se hebbt wrööt
conjunctive:
ik wrööt
du wröötst
he/se/dat wrööt
wi wrö­ten
ji wrö­ten
se wrö­ten
imperative:
wrööt!
wrööt!

Etymology:

Word derived from: Wroot