Pronunciation: /ʏmpløːy̯ɡn̩/
verb
Syllabication: üm·plö·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­plö­gen
past participle:
üm­plöögt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik plöög üm
du plöögst üm
he/se/dat plöögt üm
wi plöögt üm
ji plöögt üm
se plöögt üm
past:
ik plöög üm
du plöögst üm
he/se/dat plöög üm
wi plö­gen üm
ji plö­gen üm
se plö­gen üm
perfect:
ik heff üm­plöögt
du hest üm­plöögt
he/se/dat hett üm­plöögt
wi hebbt üm­plöögt
ji hebbt üm­plöögt
se hebbt üm­plöögt
conjunctive:
ik plöög üm
du plöögst üm
he/se/dat plöög üm
wi plö­gen üm
ji plö­gen üm
se plö­gen üm
imperative:
plöög üm!
plöögt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + plögen