Verbforms:
infinitive:
afharken
past participle:
afharkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hark af
du harkst af
he/se/dat harkt af
wi harkt af
ji harkt af
se harkt af
past:
ik hark af
du harkst af
he/se/dat hark af
wi harken af
ji harken af
se harken af
perfect:
ik heff afharkt
du hest afharkt
he/se/dat hett afharkt
wi hebbt afharkt
ji hebbt afharkt
se hebbt afharkt
conjunctive:
ik hark af
du harkst af
he/se/dat hark af
wi harken af
ji harken af
se harken af
imperative:
hark af!
harkt af!