Verbforms:
infinitive:
afsplieten
past participle:
afspleten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spliet af
du splittst af
he/se/dat splitt af
wi spliet af
ji spliet af
se spliet af
past:
ik spleet af
du spleetst af
he/se/dat spleet af
wi spleten af
ji spleten af
se spleten af
perfect:
ik heff afspleten
du hest afspleten
he/se/dat hett afspleten
wi hebbt afspleten
ji hebbt afspleten
se hebbt afspleten
conjunctive:
ik spleet af
du spleetst af
he/se/dat spleet af
wi spleten af
ji spleten af
se spleten af
imperative:
spliet af!
spliet af!