Utspraak op Platt: /afspliːtn̩/
Verb
Sülven: af·splie·ten
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Splieten scheden
düütsch:
abspleißen
abspalten
engelsch:
split apart

Verbformen:

Infinitiv:
af­splie­ten
PPP:
af­sple­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spliet af
du splitt­st af
he/se/dat splitt af
wi spliet af
ji spliet af
se spliet af
Vergangen Tiet:
ik spleet af
du spleetst af
he/se/dat spleet af
wi sple­ten af
ji sple­ten af
se sple­ten af
Perfekt:
ik heff af­sple­ten
du hest af­sple­ten
he/se/dat hett af­sple­ten
wi hebbt af­sple­ten
ji hebbt af­sple­ten
se hebbt af­sple­ten
Kunjunktiv:
ik spleet af
du spleetst af
he/se/dat spleet af
wi sple­ten af
ji sple­ten af
se sple­ten af
Imperativ:
spliet af!
spliet af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + splieten
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.