Pronunciation: /anblɔːzn̩/
verb
Syllabication: an·bla·sen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
[2]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Wind hett dat Buschfüür düchtig anblaast.

Verbforms:

infinitive:
an­bla­sen
past participle:
an­blaast
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik blaas an
du blaast an
he/se/dat blaast an
wi blaast an
ji blaast an
se blaast an
past:
ik blaas an
du blaast an
he/se/dat blaas an
wi bla­sen an
ji bla­sen an
se bla­sen an
perfect:
ik heff an­blaast
du hest an­blaast
he/se/dat hett an­blaast
wi hebbt an­blaast
ji hebbt an­blaast
se hebbt an­blaast
conjunctive:
ik blaas an
du blaast an
he/se/dat blaas an
wi bla­sen an
ji bla­sen an
se bla­sen an
imperative:
blaas an!
blaast an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + blasen