Verbforms:
infinitive:
henkamen
past participle:
henkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kaam hen
du kummst hen
he/se/dat kummt hen
wi kaamt hen
ji kaamt hen
se kaamt hen
past:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi kemen hen
ji kemen hen
se kemen hen
perfect:
ik bün henkamen
du büst henkamen
he/se/dat is henkamen
wi sünd henkamen
ji sünd henkamen
se sünd henkamen
conjunctive:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi kemen hen
ji kemen hen
se kemen hen
imperative:
kaam hen!
kaamt hen!
infinitive:
henkamen
past participle:
henkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kumm hen
du kummst hen
he/se/dat kummt hen
wi kaamt hen
ji kaamt hen
se kaamt hen
past:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi kemen hen
ji kemen hen
se kemen hen
perfect:
ik bün henkamen
du büst henkamen
he/se/dat is henkamen
wi sünd henkamen
ji sünd henkamen
se sünd henkamen
conjunctive:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi kemen hen
ji kemen hen
se kemen hen
imperative:
kumm hen!
kaamt hen!
infinitive:
henkamen
past participle:
henkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kaam hen
du kümmst hen
he/se/dat kümmt hen
wi kaamt hen
ji kaamt hen
se kaamt hen
past:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi kemen hen
ji kemen hen
se kemen hen
perfect:
ik bün henkamen
du büst henkamen
he/se/dat is henkamen
wi sünd henkamen
ji sünd henkamen
se sünd henkamen
conjunctive:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi kemen hen
ji kemen hen
se kemen hen
imperative:
kaam hen!
kaamt hen!