Utspraak op Platt: /hɛnkɔːm̩/
Verb
Sülven: hen·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat kummt hen.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­ka­men
PPP:
hen­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam hen
du kumm­st hen
he/se/dat kumm­t hen
wi kaamt hen
ji kaamt hen
se kaamt hen
Vergangen Tiet:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi ke­men hen
ji ke­men hen
se ke­men hen
Perfekt:
ik bün hen­ka­men
du büst hen­ka­men
he/se/dat is hen­ka­men
wi sünd hen­ka­men
ji sünd hen­ka­men
se sünd hen­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi ke­men hen
ji ke­men hen
se ke­men hen
Imperativ:
kaam hen!
kaamt hen!
Infinitiv:
hen­ka­men
PPP:
hen­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm hen
du kumm­st hen
he/se/dat kumm­t hen
wi kaamt hen
ji kaamt hen
se kaamt hen
Vergangen Tiet:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi ke­men hen
ji ke­men hen
se ke­men hen
Perfekt:
ik bün hen­ka­men
du büst hen­ka­men
he/se/dat is hen­ka­men
wi sünd hen­ka­men
ji sünd hen­ka­men
se sünd hen­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi ke­men hen
ji ke­men hen
se ke­men hen
Imperativ:
kumm hen!
kaamt hen!
Infinitiv:
hen­ka­men
PPP:
hen­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam hen
du kümm­st hen
he/se/dat kümm­t hen
wi kaamt hen
ji kaamt hen
se kaamt hen
Vergangen Tiet:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi ke­men hen
ji ke­men hen
se ke­men hen
Perfekt:
ik bün hen­ka­men
du büst hen­ka­men
he/se/dat is hen­ka­men
wi sünd hen­ka­men
ji sünd hen­ka­men
se sünd hen­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem hen
du keemst hen
he/se/dat keem hen
wi ke­men hen
ji ke­men hen
se ke­men hen
Imperativ:
kaam hen!
kaamt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + kamen