Pronunciation: /afvɾakn̩/
verb
Syllabication: af·wra·cken
[1]
advanced vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
af­wra­cken
past participle:
af­wra­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wrack af
du wra­ckst af
he/se/dat wra­ckt af
wi wra­ckt af
ji wra­ckt af
se wra­ckt af
past:
ik wrack af
du wra­ckst af
he/se/dat wrack af
wi wra­cken af
ji wra­cken af
se wra­cken af
perfect:
ik heff af­wra­ckt
du hest af­wra­ckt
he/se/dat hett af­wra­ckt
wi hebbt af­wra­ckt
ji hebbt af­wra­ckt
se hebbt af­wra­ckt
conjunctive:
ik wrack af
du wra­ckst af
he/se/dat wrack af
wi wra­cken af
ji wra­cken af
se wra­cken af
imperative:
wrack af!
wra­ckt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + wrack