Pronunciation: /ɾuːtklatɐn/
verb
Syllabication: rut·klat·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
rut­klat­tern
past participle:
rut­klat­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik klat­ter rut
du klat­terst rut
he/se/dat klat­tert rut
wi klat­tert rut
ji klat­tert rut
se klat­tert rut
past:
ik klat­ter rut
du klat­terst rut
he/se/dat klat­ter rut
wi klat­tern rut
ji klat­tern rut
se klat­tern rut
perfect:
ik bün rut­klat­tert
du büst rut­klat­tert
he/se/dat is rut­klat­tert
wi sünd rut­klat­tert
ji sünd rut­klat­tert
se sünd rut­klat­tert
conjunctive:
ik klat­ter rut
du klat­terst rut
he/se/dat klat­ter rut
wi klat­tern rut
ji klat­tern rut
se klat­tern rut
imperative:
klat­ter rut!
klat­tert rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + klattern