Utspraak op Platt: /ɾuːtklatɐn/
Verb
Sülven: rut·klat·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rut­klat­tern
PPP:
rut­klat­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klat­ter rut
du klat­terst rut
he/se/dat klat­tert rut
wi klat­tert rut
ji klat­tert rut
se klat­tert rut
Vergangen Tiet:
ik klat­ter rut
du klat­terst rut
he/se/dat klat­ter rut
wi klat­tern rut
ji klat­tern rut
se klat­tern rut
Perfekt:
ik bün rut­klat­tert
du büst rut­klat­tert
he/se/dat is rut­klat­tert
wi sünd rut­klat­tert
ji sünd rut­klat­tert
se sünd rut­klat­tert
Kunjunktiv:
ik klat­ter rut
du klat­terst rut
he/se/dat klat­ter rut
wi klat­tern rut
ji klat­tern rut
se klat­tern rut
Imperativ:
klat­ter rut!
klat­tert rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + klattern