Pronunciation: /afstyːɾən/
verb
Syllabication: af·stü·ren
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­stü­ren
past participle:
af­stüürt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik stüür af
du stüürst af
he/se/dat stüürt af
wi stüürt af
ji stüürt af
se stüürt af
past:
ik stüür af
du stüürst af
he/se/dat stüür af
wi stü­ren af
ji stü­ren af
se stü­ren af
perfect:
ik heff af­stüürt
du hest af­stüürt
he/se/dat hett af­stüürt
wi hebbt af­stüürt
ji hebbt af­stüürt
se hebbt af­stüürt
conjunctive:
ik stüür af
du stüürst af
he/se/dat stüür af
wi stü­ren af
ji stü­ren af
se stü­ren af
imperative:
stüür af!
stüürt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + stüren