Pronunciation: /ɾuːtstɔːn/
verb
Syllabication: rut·stahn
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
rut­stahn
past participle:
rut­stahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik stah rut
du steihst rut
he/se/dat steiht rut
wi staht rut
ji staht rut
se staht rut
past:
ik stünn rut
du stünn­st rut
he/se/dat stünn rut
wi stün­nen rut
ji stün­nen rut
se stün­nen rut
perfect:
ik heff rut­stahn
du hest rut­stahn
he/se/dat hett rut­stahn
wi hebbt rut­stahn
ji hebbt rut­stahn
se hebbt rut­stahn
conjunctive:
ik stünn rut
du stünn­st rut
he/se/dat stünn rut
wi stün­nen rut
ji stün­nen rut
se stün­nen rut
imperative:
stah rut!
staht rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + stahn