Pronunciation: /ɾuːtstɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: rut·ste·ken
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
De Fläätz hett mi de Tung rutsteken.

Verbforms:

infinitive:
rut­ste­ken
past participle:
rut­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik steek rut
du sti­ckst rut
he/se/dat sti­ckt rut
wi steekt rut
ji steekt rut
se steekt rut
past:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
perfect:
ik heff rut­ste­ken
du hest rut­ste­ken
he/se/dat hett rut­ste­ken
wi hebbt rut­ste­ken
ji hebbt rut­ste­ken
se hebbt rut­ste­ken
conjunctive:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
imperative:
steek rut!
steekt rut!
infinitive:
rut­ste­ken
past participle:
rut­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik steek rut
du sti­ckst rut
he/se/dat sti­ckt rut
wi steekt rut
ji steekt rut
se steekt rut
past:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
perfect:
ik heff rut­sta­ken
du hest rut­sta­ken
he/se/dat hett rut­sta­ken
wi hebbt rut­sta­ken
ji hebbt rut­sta­ken
se hebbt rut­sta­ken
conjunctive:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
imperative:
steek rut!
steekt rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + steken