Aussprache op Platt: /ɾuːtstɛɪ̯kn̩/
Verb
Silbentrennung: rut·ste·ken
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:
Beispiele:
De Fläätz hett mi de Tung rutsteken.

Verbformen:

Infinitiv:
rut­ste­ken
Partizip Perfekt:
rut­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik steek rut
du sti­ckst rut
he/se/dat sti­ckt rut
wi steekt rut
ji steekt rut
se steekt rut
Imperfekt:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
Perfekt:
ik heff rut­ste­ken
du hest rut­ste­ken
he/se/dat hett rut­ste­ken
wi hebbt rut­ste­ken
ji hebbt rut­ste­ken
se hebbt rut­ste­ken
Konjunktiv:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
Imperativ:
steek rut!
steekt rut!
Infinitiv:
rut­ste­ken
Partizip Perfekt:
rut­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik steek rut
du sti­ckst rut
he/se/dat sti­ckt rut
wi steekt rut
ji steekt rut
se steekt rut
Imperfekt:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
Perfekt:
ik heff rut­sta­ken
du hest rut­sta­ken
he/se/dat hett rut­sta­ken
wi hebbt rut­sta­ken
ji hebbt rut­sta­ken
se hebbt rut­sta­ken
Konjunktiv:
ik stöök rut
du stöökst rut
he/se/dat stöök rut
wi stö­ken rut
ji stö­ken rut
se stö­ken rut
Imperativ:
steek rut!
steekt rut!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: rut + steken