Pronunciation: /vɛçbɾɪnɡn̩/
verb
Syllabication: weg·brin·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
weg­brin­gen
past participle:
weg­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bring weg
du bringst weg
he/se/dat bringt weg
wi bringt weg
ji bringt weg
se bringt weg
past:
ik brö­ch weg
du bröch­st weg
he/se/dat brö­ch weg
wi brö­chen weg
ji brö­chen weg
se brö­chen weg
perfect:
ik heff weg­bröch­t
du hest weg­bröch­t
he/se/dat hett weg­bröch­t
wi hebbt weg­bröch­t
ji hebbt weg­bröch­t
se hebbt weg­bröch­t
conjunctive:
ik brö­ch weg
du bröch­st weg
he/se/dat brö­ch weg
wi brö­chen weg
ji brö­chen weg
se brö­chen weg
imperative:
bring weg!
bringt weg!

Etymology:

Compound word constructed from: weg + bringen