Pronunciation: /ɪnɡɾɔːm̩/
verb
Syllabication: in·gra·ven
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
in­gra­ven
past participle:
in­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik graav in
du graavst in
he/se/dat graavt in
wi graavt in
ji graavt in
se graavt in
past:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
perfect:
ik heff in­gra­ven
du hest in­gra­ven
he/se/dat hett in­gra­ven
wi hebbt in­gra­ven
ji hebbt in­gra­ven
se hebbt in­gra­ven
conjunctive:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
imperative:
graav in!
graavt in!
infinitive:
in­gra­ven
past participle:
in­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik graav in
du graavst in
he/se/dat graavt in
wi graavt in
ji graavt in
se graavt in
past:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
perfect:
ik heff in­graav­t
du hest in­graav­t
he/se/dat hett in­graav­t
wi hebbt in­graav­t
ji hebbt in­graav­t
se hebbt in­graav­t
conjunctive:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
imperative:
graav in!
graavt in!

Etymology:

Compound word constructed from: in + graven