Utspraak op Platt: /ɪnɡɾɔːm̩/
Verb
Sülven: in·gra·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
in­gra­ven
PPP:
in­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav in
du graavst in
he/se/dat graavt in
wi graavt in
ji graavt in
se graavt in
Vergangen Tiet:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
Perfekt:
ik heff in­gra­ven
du hest in­gra­ven
he/se/dat hett in­gra­ven
wi hebbt in­gra­ven
ji hebbt in­gra­ven
se hebbt in­gra­ven
Kunjunktiv:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
Imperativ:
graav in!
graavt in!
Infinitiv:
in­gra­ven
PPP:
in­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav in
du graavst in
he/se/dat graavt in
wi graavt in
ji graavt in
se graavt in
Vergangen Tiet:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
Perfekt:
ik heff in­graav­t
du hest in­graav­t
he/se/dat hett in­graav­t
wi hebbt in­graav­t
ji hebbt in­graav­t
se hebbt in­graav­t
Kunjunktiv:
ik grööv in
du gröövst in
he/se/dat grööv in
wi grö­ven in
ji grö­ven in
se grö­ven in
Imperativ:
graav in!
graavt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + graven