Pronunciation: /hɔu̯çklatɐn/
verb
Syllabication: hoog·klat·tern
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
He is de Ledder hoogklattert as son Aap.

Verbforms:

infinitive:
hoog­klat­tern
past participle:
hoog­klat­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik klat­ter hoog
du klat­terst hoog
he/se/dat klat­tert hoog
wi klat­tert hoog
ji klat­tert hoog
se klat­tert hoog
past:
ik klat­ter hoog
du klat­terst hoog
he/se/dat klat­ter hoog
wi klat­tern hoog
ji klat­tern hoog
se klat­tern hoog
perfect:
ik bün hoog­klat­tert
du büst hoog­klat­tert
he/se/dat is hoog­klat­tert
wi sünd hoog­klat­tert
ji sünd hoog­klat­tert
se sünd hoog­klat­tert
conjunctive:
ik klat­ter hoog
du klat­terst hoog
he/se/dat klat­ter hoog
wi klat­tern hoog
ji klat­tern hoog
se klat­tern hoog
imperative:
klat­ter hoog!
klat­tert hoog!

Etymology:

Compound word constructed from: hoog + klattern